Hayat çok acımasız, öyle ki akranları okul okumakta olan bu çocukların durumu içler acısı değil mi? Hayatlarını kazanmanın yolu olarak demir naylon ayırıyorlar. Şu pandemi süreci herkesi olumsuz etkiliyordur fakat bu çocukların normal bir hayatı dahi yok iken bu durumun onların hayatını nasıl etkilediğini unutmayalım.
Bizde bize verilen görevi ifa edip halkın sesi olmak için bu gariban çocukların durumunu sizlerle paylaşmak hallerini göstermek istedik. Bizim medya olarak görevimiz sesini duyurmak veyahut durumlarını bildirmek olsa bile bir insan olarak çok daha fazlasıdır. Siz değerli okurlarımız ve bizde dahi durumu biraz daha ferah olan herkesin toplumsal bütünlük ve toplumdan dışlananın topluma kazandırılması amacı ile çaba göstermeliyiz.
Unutulmamalıdır ki kin ve adavet, dışlanmışlık hissi insanı savurur. Toplum ferdinin iyi ve kötü seçiminde yaşadıkları ve hayat tarzı onu toplumdan ayrılmasına ve kendine ait bir alana sığışmaya iter. Ama biz bu fırtınaya dostumuzu kurban edecek birinin bu toplumda olmadığına inanmak istiyoruz. Bunu birlikte başaracağız.
e-Haber Ajansı (e-ha) Yılmaz Efe-Muhammed Yılmaz
